Afscheid Polanenschool

Gisteren brachten we nog een laatste bezoekje aan onze klasjes op de Polanenschool. We bedankten de juffen en de kinderen met lekkere, rode lolly´s (voor die ene keer mag het wel!). Zelf ontvingen we een kleurrijke, exotische ruiker van juf Jhinkoe én een cadeautje. We wisselde e-mailadressen uit en uitte onze wederzijdse dankbaarheid voor deze unieke ervaring. Tenslotte hebben wij van elkaar veel geleerd, stonden de leerkrachten open voor onze ideeën en deed ze zelf ook graag mee. De kinderen waren uitbundiiiig, al helemaal in vakantiestemming... Het was een leuke en natuurlijk een leerrijke stage. Apart en uniek, zo´n stage kan je in Vlaanderen niet ervaren. Kortom een aanrader voor alle studenten der Lage Landen! Tot gauw,

Kinderboekenfestival en Laatste stagedag op de Polanenschool

Vorige week vond in Paramaribo van maandag 22 maart tot en met zaterdag 27 maart het Kinderboeken Festival plaats. Wij hadden het geluk en mochten onze klas 2C vergezellen.
Het kinderboekenfestival is een jaarlijks terugkerend evenement en één van de hoogtepunten tijdens het schooljaar. Dit jaar was het thema ´communicatie´. De slagzin luidt´Neem de tijd, kom bij elkaar, maak goed gebruik van woord en gebaar.´
Het doel van het Kinderboekenfestival is ´Kinderen in Suriname lezen ervaren als een plezierige activiteit´. Met het tweede leerjaar zagen/deden we drie van de tientallen activiteiten op het festival. Waaronder een interactieve lees- en muziekopvoering en een hilarische poppenkastvoorstelling. Het was een gezellige en inspirerende voormiddag. Kijk maar naar onze ´klasfoto´met de zonnetjes van 2C.

Vrijdag was onze laatste stagedag op de Polanenschool. We wilden ons zelf uitdagen en natuurlijk in schoonheid eindigen. Daarom legde we de lat nog net iets hoger en experimenteerde we in het tweede en vijfde leerjaar met ´hoekenwerk´. In het Vlaamse onderwijs is hoekenwerk al goed ingeburgerd. Ook in Suriname kennen ze hoekenwerk maar het wordt anders ingevuld dan in Vlaanderen...Vandaar dat wij de kinderen en de leerkracht wilden onderdompelen in verschillende hoeken zoals de reken-, taal-, lees-, knutsel- en bordhoek. De kinderen hebben met plezier hard gewerkt en de leerkracht vonden het een verrijkende ervaring. Ze zagen in dat inhoud op een actieve en speelse manier kan worden aangebracht of herhaald. Ook al heb je een kleine klas en een grote klasgroep... Can we do it? Yes We can!

Galibi

Wit zand, sierlijke palmen... Het strand van Galibi is een van de mooiste van Suriname. Galibi is alleen per boot bereikbaar en dat houdt het toerisme redelijk kleinschalig. Het ligt aan de brede Marowijna dicht bij de monding in de oceaan. De Surinaamse oceaankust heeft maar een paar zandstranden. Die worden jaarlijks door honderden reuzenschildpadden bezocht worden om er hun eieren te leggen. Dit doen ze elke nacht in het broedseizoen, van februari tot juli/augustus. In maart als je geluk hebt, kan je twee van de vier soorten zien. Namelijk de kleinste soepschilpad en de grootste ´de lederschildpad´.
Precies daarom kwamen we dit weekend naar Galibi. Helemaal uit Paramaribo via een bumpu-ride van ca. 4uur tot in Albina (grensplaats met Frans-Guyana) en een wilde boottocht van een uur.

Zaterdag bij onze aankomst maakte we kennis met de cultuur en de leefwijze van de Caraib-indianen tijdens een dorpswandeling met onze gids. In de zoo (lees: kleine dierentuin of een tuin met dieren) kan je spelen met aapjes, luiaarden en anaconda´s vasthouden, een kruisspin zien en veel muggen natuurlijk. Met een lege maag vaar je niet op zee dus hebben we eerst gegeten. Om rond 21u30 noordwaarts te varen met een piaka waar de schildpadden aan land komen. Na een klein uur wandelen zagen we onze eerste reuzenschildpad, de soepschildpad. We ontdekte hem door de duidelijke sporen in het zand. Een passant vertelde dat er verder op het strand nog een leatherback lag. Dus we liepen vrij snel door om de grootste reuzenschildpad te zien. En we hadden geluk. De lederschildpad had zich deze nacht het strand op gesleept om een gat te graven. Blijkbaar had ze haar eieren al gelegd want ze maakte haar nest van een halve meter dicht.
Met ons klein groepje van zes gingen we rond de schildpad zitten/staan. Met haar grote, krachtige poten zweepte ze haar kuil toe en deed ze een poging om haar sporen uit te wissen. Vervolgens kroop het logge oerbeest terug de zee in en keek ze niet meer om naar haar nest van 80 tot 100 eieren. Slecht enkelen zullen binnen 90 dagen uit het ei kruipen en zichzelf uit de kuil graven en naar zee kruipen.
Zo´n geweldige ervaringen en vrij uniek zo vroeg op het jaar. Iedereen was helemaal ingenomen door het natuurlijk proces. We hadden zelfs niet door dat boven de lederschildpad vijf meter verder ook een soepschildpad aan land was gekomen om haar eieren te leggen. Deze was ook klaar en samen keerde ze terug de zee in. FANTASTISCH! Super mooi en zeker onder een heldere sterrenhemel.

We keerden allemaal tevreden terug want dit had onze verwachtingen overtroffen. Bij onze aankomst op het strand van Galibi zelf, zagen we plots nog een spoor. Zeer kort maar duidelijk. De gids volgde het en zag een enorme kuil maar geen schildpad. De soepschildpad was blijkbaar verstoord en was verder gekropen of terug naar zee. Gelukkig voor ons het eerste. Slechts drie of vijf meter verder lag ze om alsnog haar eieren te leggen. Ik hoop dat ook wij haar niet verstoord hebben. Moeizaam kroop ze terug door de begroeiing richting zee. Een dag om nooit meer te vergeten. Precies wat je ziet op National Geographic.

Moe en tevreden gingen we terug naar ons hutje en zaten we gezellig samen rond het kampvuur. Die nacht heb ik zalig geslapen in mijn eigen hangmat.

Zondag bezochten we het vrouwencentrum waar ze kralen-sieraden en aardewerk aanbieden. Honderden kettingen, tientallen armbandjes en oorringen gemaakt met stenen en vruchten. Uit al dat moois heb ik een mooie selectie gemaakt EN niet alleen voor mezelf!

Lieve groet, jullie Surinaampje
xxx

Weekend Peperpot en White Beach

Zaterdag, een mooie zonnige dag dus sprongen we op de fiets naar Peperpot.
Stap 1 zoek de steile, lange Wijdenboschbrug die je van overal uit de stad kan zien.
Na een omweg(je) vonden we de brug. Aan de andere kant van de Surinamerivier ligt het groene district Commwijne. Een groene verademing als je van de drukke, vuile stad komt. Maar eerst die brug over en dat was ´no easy job´. Als je er voor staat, lijkt ze nog steiler en nog langer.
Maar de moeite waard. Op de top een indrukwekkend uitzicht over de stad, de havenindustrie en onze bestemming Commewijne.
Daar vind je de overblijfselen van suiker-, koffie- en tabaksplantages.
Peperpot is ook een zogenaamde kapotte plantage maar hier worden kansen op herstel en restauratie langzaam groter. Veel groen, veel bomen, nog meer muggen maar jammer genoeg geen aapjes gespot.

Na een vermoeiende fietstocht keek ik uit naar een ´lazy sunday´ op White beach.
Een mooi wit strand met een afgebakend stukje Surinaamse rivier, lekker eten, veel zon en liter zonnecrème... meer heb je niet nodig voor een geslaagde, ontspannende zondag in Suriname.

Verslag van een warme stagedag

Vrijdag stagedag. Zoals gewoonlijk staan we het eerste lesblok in het 2de leerjaar. Vandaag geen eenvoudige les. We oefende de voorzetsels en de werkwoorden in. Ook voor de Surinaamse kinderen geen makkie. Best een saai programma kan je denken. Maar niet met onze leuke bewegingstussendoortjes!
In het 5de leerjaar ging het er net iets anders aan toe dan anders. Een doodnormale les aardrijkskunde over ´De delfstoffen in het Caribisch gebied´. Allen hadden we twee cameramannen van de Surinaamse school tv meegenomen. Zij kwamen onze les filmen. Dat later geknipt en geplakt wordt tot een speels ´filmpje´over stagiairs in het buitenland. VVOB en PROGRESS zullen hiervan gebruik maken voor de scholenbanding en natuurlijk ook om buitenlandse stage´s te promoten. Ook voor ons een unieke herinnering van onze buitenlandse stage in Suriname. Maar dit is nog niet alles...
Volgende week vrijdag zullen de cameramannen ons opnieuw vergezellen. Beide lessen, zowel in het 2de als in het 5de leerjaar, worden gefilmd. Katrien en ik zullen ook de juf van het 5de leerjaar interviewen. We willen haar mening over het Surinaams onderwijs, over de vernieuwingen die aan de gang zijn. We willen haar ideeën, ervaringen, bedenkingen,... hier omtrent. Ook zijn we benieuwd wat ze van onze aanpak vindt. Natuurlijk zijn we ook benieuwd wat de leerlingen ervan vinden. Spanneeeend !

Ditjes en datjes van deze week

Dag mijn (Belgische) vrienden ter land, ter zee en in de lucht!

Dinsdagavond waren we uitgenodigd door onze stagementor Lilianne om... te gaan eten. Zo´n voorstel gaan we niet uit de weg. Samen met haar echtgenoot en haar zoontje hebben Katrien en ik kunnen genieten van een etentje georganiseerd door de studenten van de koksopleiding. Er waren twee menu´s, beide met gerechten uit de internationale keuken EN met aangepaste wijn.
Ik had veel geluk met mijn lot, namelijk menu B. Deze hield in:

- Twee toastjes met een salade van paprika en champignons om te starte.
- Om verder te gaan een gevulde tomaat met kippensalade op een bedjevan ijsbergsla.
- Als hoofdmenu kregen we een heerlijke spaghetti met een twist.
Per twee kregen we een schotel met pasta en een heleboel groenten: BLOEMKOOL, prinsessenbonen, wortels, stukjes paprika en tomaat en zwarte en groene olijven. Daarnaast werd de heerlijke, pittige saus apart geserveerd.
- Tot slot kregen we een flensje met stukjes appelsien als toetje.

~ HEERLIJK ~

Vandaag hebben we de Kangeroeschool bezocht. Dat is een priveschool waar Lilianne haar man directeur is. Voor de eerste keer zagen we het ochtendritueel met de Surinaamse vlag.
Alle kinderen en leerkrachten staan in een vierkant rond de vlaggenmast en zingen uit volle borst het Surinaams volkslied. Ondertussen wordt de vlag omhoog gehesen.
En nadien starten de lessen natuurlijk... Ook wij hebben een les mogen verzorgen.
In het vierde leerjaar gaven we onze les over België nog eens met succes.

Morgen opnieuw een dagje stage in de Polanenschool. Maar onze les in het 5de leerjaar wordt gefilmd door mensen van van schooltv Suriname. Spannend hoe dat zal aflopen...


Groetjes

Dag iedereen

Wij hebben een prachtig, uitdagend, intensief trainersweekend achter de rug in de rustieke omgeving Colakreek.´TRAINEN, Hoe doe je dat?´Georganiseerd door PROGRESS en gegeven door twee pittige docenten Jenny en Querlyn van het Instituut voor de Opleiding van Leraren (IOL).
Zij hebben materiaal ontwikkeld en uitgetest tijdens de twee trainingsdagen. Ze deden dat met veel passie en overtuiging op een energieke en interactieve wijze.
Hun enthousiame was aanstekelijk en een inspiratie voor alle deelnemers.


A job well done!!!

Vrijdag= lesdag

Wat hebben we vandaag geleerd?:

- de voetbal, het doelpunt, ...
- Voor een pakje friet en een verfrissend biertje moet je in België zijn...
- ´k Heb de zon zien zakken in de zee...

De kinderen van 2C kunnen nu lekker spelen met de lidwoorden, want zo ´spelenderwijs´hebben ze het geleerd van die twee Bakra´s!
In de klas van 5A presenteerde we België.

Tot slot sloten we beide lessen af met een stukje zang en dans. Zestig creezie Surinaamse kids zingen en dansen nu nog dé klassieker ´k Heb de zon zien zakken...Ole!´

Holi Phagwa

Subh Holi, In Maart is er een officiële feestdag in Suriname. Dan vieren de Hindoestanen het lentefeest Holi of Holi Phagwa. Tevens wordt de overwinning van het goede op het kwade gevierd en geldt het als een nieuwjaarsfeest. Men wenst elkaar ´subh holi´en gooit gekleurd poeder, gekleurd water en parfum naar elkaar. Heeft toch wel iets carnavalesk. Zo heb ik mijn carnaval toch een beetje kunnen inhalen. En ´t was nen goeien ze! Wij kregen de kans om met een collega dit Holi-feest te vieren. Ik kon me helemaal inleven in dit feest. Vanaf 2011 doen we dit ook. Familie en vrienden opzoeken en bestrooien met water of sneeuw en kleurstof of confetti. Met veel hapjes & drankjes en niet te vergeten veel muziek om te dansen. Jawel ik laat met letterlijk en figuurlijk helemaal onderdompelen in het multiculturele Suriname.

SalsaFestival

Swieti kona of welkom!

Dit weekend hebben we genoten van een weekendje salsa in Nickerie. De reis naar het westen duurde ongeveer vier uur. Twee bussen met jongeren uit verschillende landen en verschillende culturen samen: Surinamers, Nederlanders en twee Belgen (wij dus, de bakra´s) allemaal op een hoopje. We bereikten dit district in de uiterste hoek van Suriname na eindeloze polders met rijstvelden te hebben doorkruist. Rijst is het belangrijkste product in dit district. Dankzij de rijstvelden is er een muskietenplaag.
Maar wij kwamen dus voor te dansen. De hele zaterdag waren er verschillende dansworkshops georganiseerd: salsa, zouk, chachacha, Zumba,... Heerlijk en intensief. ´s Avonds konden we eerst genieten van een aantal optredens om nadien zelf de dansvloer te veroveren. Zondagmiddag was het alweer tijd om afscheid te nemen van dit muskietoresort.

Tan bun xxx