Galibi

Wit zand, sierlijke palmen... Het strand van Galibi is een van de mooiste van Suriname. Galibi is alleen per boot bereikbaar en dat houdt het toerisme redelijk kleinschalig. Het ligt aan de brede Marowijna dicht bij de monding in de oceaan. De Surinaamse oceaankust heeft maar een paar zandstranden. Die worden jaarlijks door honderden reuzenschildpadden bezocht worden om er hun eieren te leggen. Dit doen ze elke nacht in het broedseizoen, van februari tot juli/augustus. In maart als je geluk hebt, kan je twee van de vier soorten zien. Namelijk de kleinste soepschilpad en de grootste ´de lederschildpad´.
Precies daarom kwamen we dit weekend naar Galibi. Helemaal uit Paramaribo via een bumpu-ride van ca. 4uur tot in Albina (grensplaats met Frans-Guyana) en een wilde boottocht van een uur.

Zaterdag bij onze aankomst maakte we kennis met de cultuur en de leefwijze van de Caraib-indianen tijdens een dorpswandeling met onze gids. In de zoo (lees: kleine dierentuin of een tuin met dieren) kan je spelen met aapjes, luiaarden en anaconda´s vasthouden, een kruisspin zien en veel muggen natuurlijk. Met een lege maag vaar je niet op zee dus hebben we eerst gegeten. Om rond 21u30 noordwaarts te varen met een piaka waar de schildpadden aan land komen. Na een klein uur wandelen zagen we onze eerste reuzenschildpad, de soepschildpad. We ontdekte hem door de duidelijke sporen in het zand. Een passant vertelde dat er verder op het strand nog een leatherback lag. Dus we liepen vrij snel door om de grootste reuzenschildpad te zien. En we hadden geluk. De lederschildpad had zich deze nacht het strand op gesleept om een gat te graven. Blijkbaar had ze haar eieren al gelegd want ze maakte haar nest van een halve meter dicht.
Met ons klein groepje van zes gingen we rond de schildpad zitten/staan. Met haar grote, krachtige poten zweepte ze haar kuil toe en deed ze een poging om haar sporen uit te wissen. Vervolgens kroop het logge oerbeest terug de zee in en keek ze niet meer om naar haar nest van 80 tot 100 eieren. Slecht enkelen zullen binnen 90 dagen uit het ei kruipen en zichzelf uit de kuil graven en naar zee kruipen.
Zo´n geweldige ervaringen en vrij uniek zo vroeg op het jaar. Iedereen was helemaal ingenomen door het natuurlijk proces. We hadden zelfs niet door dat boven de lederschildpad vijf meter verder ook een soepschildpad aan land was gekomen om haar eieren te leggen. Deze was ook klaar en samen keerde ze terug de zee in. FANTASTISCH! Super mooi en zeker onder een heldere sterrenhemel.

We keerden allemaal tevreden terug want dit had onze verwachtingen overtroffen. Bij onze aankomst op het strand van Galibi zelf, zagen we plots nog een spoor. Zeer kort maar duidelijk. De gids volgde het en zag een enorme kuil maar geen schildpad. De soepschildpad was blijkbaar verstoord en was verder gekropen of terug naar zee. Gelukkig voor ons het eerste. Slechts drie of vijf meter verder lag ze om alsnog haar eieren te leggen. Ik hoop dat ook wij haar niet verstoord hebben. Moeizaam kroop ze terug door de begroeiing richting zee. Een dag om nooit meer te vergeten. Precies wat je ziet op National Geographic.

Moe en tevreden gingen we terug naar ons hutje en zaten we gezellig samen rond het kampvuur. Die nacht heb ik zalig geslapen in mijn eigen hangmat.

Zondag bezochten we het vrouwencentrum waar ze kralen-sieraden en aardewerk aanbieden. Honderden kettingen, tientallen armbandjes en oorringen gemaakt met stenen en vruchten. Uit al dat moois heb ik een mooie selectie gemaakt EN niet alleen voor mezelf!

Lieve groet, jullie Surinaampje
xxx